Ποικιλίες Σταφυλιών

Μαυρούδι

Το Μαυρούδι (ή και Μαυροστάφυλο, Μαυράκι, Καρβουνιάρης) καλλιεργείται στην Λακωνία, Κορινθία, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, 
και Θεσσαλία. Η οικογένεια είναι μεγάλη. Με αυτό το όνομα χαρακτηρίζονται πολλά σταφύλια στην Πελοπόννησο, την Ήπειρο, 
τη Μακεδονία και τη Στερεά Ελλάδα, που το βασικό κοινό τους χαρακτηριστικό είναι το μαύρο χρώμα του φλοιού τους. 
Είναι μια ποικιλία μέτρια ζωηρή, παραγωγική, ευαίσθητη στις ασθένειες και ανθεκτική στη ξηρασία. 
Έχει μεγάλα σταφύλια, με μαυροκόκκινη φλούδα, με υψηλές τανίνες που ανταποκρίνεται έξοχα στην παλαίωση στο βαρέλι. 

Μαντηλαριά
Η Μαντηλαριά είναι μία από τις γνωστές ερυθρές ελληνικές ποικιλίες και έχει συνδεθεί τον αιγαιοπελαγίτικο χώρο. 

Αναφέρεται συχνά σε αρχαία κείμενα, κυρίως από τον Παυσανία, και έχει συνδεθεί με τον Αρούσιο Οίνο που παράγονταν στην περιοχή 
της σημερινής Χίου, μια περιοχή που στην αρχαιότητα φημιζόταν για τα κρασιά της. 
Καλλιεργείται κυρίως στις Κυκλάδες, τη Ρόδο και την Κρήτη αλλά έχει επεκταθεί και στην Αττική, τη Βοιωτία, την Εύβοια, τη Θεσσαλία 
και τη Μακεδονία.
Είναι ποικιλία πολύ ζωηρή και παραγωγική, πολύ ανθεκτική στη ξηρασία και γι' αυτό καλλιεργείται με πολύ καλά αποτελέσματα στη 
νησιωτική χώρα. Τα τσαμπιά είναι μέσου μεγέθους, με σχήμα κωνικό, πυκνόρραγα, με ράγα σφαιρική, μέσου μεγέθους, με βαθύ 
σκούρο κόκκινο χρώμα, από όπου και προκύπτει το πλούσιο χρώμα στα κρασιά που η Μαντηλαριά συμμετέχει. 
Η σάρκα της είναι μαλακή, χυμώδης και γλυκιά με μια ελαφρώς υπόξινη επίγευση. 
Αναπτύσσεται κυρίως σε ελαφρώς ξηρά εδάφη και σε χαμηλό υψόμετρο σε περιοχές με ζεστά και ξηρά καλοκαίρια. 
Τα κρασιά που παράγονται από Μαντηλαριά έχουν έντονο χρώμα, μέτρια περιεκτικότητα σε αλκοόλ, πλούσια σε τανίνες και με μέτρια 
οξύτητα. Γενικά, δίνει κρασιά που, λόγω της τανικότητας και του χρωματικού δυναμικού τους, ενδείκνυνται για παλαίωση αλλά κυρίως 
για τη χρησιμοποίησή τους σε χαρμάνια μαζί με άλλες ποικιλίες, κυρίως για τη διόρθωση του χρώματός τους.

Αγιωργίτικο
Το Αγιωργίτικο καλλιεργείται κυρίως στην Κορινθία, στους αμπελώνες της Νεμέας 

 και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας. Περιηγητές του 19ου αιώνα αναφέρουν, το 1820, το χωριό Άγιος Γεώργιος σαν το 
οινοποιητικό κέντρο της περιοχής, από όπου και η ονομασία της ποικιλίας. 
Το Αγιωργίτικο είναι φυτό εξαιρετικά παραγωγικό, με σταφύλια σκουροκόκκινα, πυκνά και με μεσαίου μεγέθους ράγες μικρού ή 
μετρίου μεγέθους, με σάρκα χυμώδη, μαλακή και σχεδόν άχρωμη, πλούσια σε φαινολικά χαρακτηριστικά. Καλλιεργείται σε εδάφη 
αργιλοπηλώδη, βαθιά, με καλή στράγγιση και γονιμότητα. 
Τα αρώματα των φρέσκων κρασιών του Αγιωργίτικου είναι φρουτώδη, με άρωμα κυρίως κερασιού. 'Οταν παλαιωθούν, αποκτούν ένα 
πλούσιο μπουκέτο αρωμάτων, με κυρίαρχα αυτά των μπαχαρικών αλλά και του δενδρολίβανου. 

Βερτζαμί 

Το Βερτζαμί έχει Ιταλική προέλευση (barzamino, που έφεραν μαζί τους οι Βενετσιάνοι το 1684), και καλλιεργείται κυρίως στην Λευκάδα, 

και σποραδικά στην Πάτρα, στο Αγρίνιο και στην Πρέβεζα. 

Είναι μια ποικιλία πλούσια σε χρώμα, ζωηρή και αρκετά παραγωγική, και ευαίσθητη στην μεγάλη ξηρασία. 

Καλλιεργείται σε φτωχά πετρώδη εδάφη, με μικρό υψόμετρο, συνήθως κάτω των 400 μέτρων. 

Τα σταφύλια είναι μέτρια σε μέγεθος, με πυκνές, σφαιρικές ράγες, με χονδρή φλούδα και στυφή γεύση, κυανέρυθρου χρώματος. 

Χρησιμοποιείται αρκετά σε αναμίξεις με άλλους οίνους.

Κρασάτο 

Ποικιλία της Θεσσαλίας, με επίκεντρο καλλιέργειας τη Ραψάνη. 

Παράγει κρασιά που χαρακτηρίζονται από υψηλό αλκοόλ, μεσαία οξύτητα και μέτρια αρωματική ένταση. 

Το Κρασάτο δίνει κρασιά υψηλόβαθμα, μέτριας οξύτητας και χρωματικής έντασης, και πλούσια σε τανίνες, τα οποία γερνάνε γρήγορα. 

Συνοινοποιείται με τις ποικιλίες Σταυρωτό και Ξινόμαυρο.

Πληροφορίες από : http://www.houseofwine.gr/how/about-wine/wine-basics/grapes.html

Οδηγίες για καλό κρασί

Μέρες τρύγου !

Φτιάξε το καλύτερο φέτος, και μην ξεχνάτε,

η επιτυχία ενός καλού τραπεζιού ή μιας καλής παρέας στηρίζεται και στο καλό κρασί.

Πωλείται μούστος: τι πρέπει να γνωρίζετε

Συνειδητοποιήστε, για μια ακόμη φορά, ότι από καλής ποιότητας πρώτη ύλη μπορούμε να πάρουμε καλό προϊόν, από κακής ποιότητας πρώτη ύλη σίγουρα θα πάρουμε κακό προϊόν.

Γι αυτό:

* Απευθυνθείτε σε κάποιον οινοπαραγωγό που ήδη γνωρίζετε τη δουλειά του και που εξασφαλίζει έλεγχο στην ποιότητα του σταφυλιού.


* Αγοράστε μούστο στις πιο κατάλληλες ώρες που είναι οι μεσημβρινές. Για την εύκολη μεταφορά του προτιμήστε δοχεία πλαστικά ή γυάλινα και βεβαίως καθαρά.


* Αγοράστε τον μούστο και αφήστε τον μερικές ώρες να κατασταλάξει πριν τον μεταφέρετε στο βαρέλι για να αρχίσει η αλκοολική ζύμωση, δηλαδή το βράσιμο.


* Γεμίστε το βαρέλι μέχρι το 70% του όγκου του για να υπάρχει άνετος χώρος για το βράσιμο-άφρισμα του μούστου. Σε περίπτωση που κάποιοι «αφροί» τρέξουν απ' έξω, πλύνετε και καθαρίστε αμέσως το χώρο, γιατί με τη ζέστη αναπτύσσονται ανεπιθύμητοι μύκητες και ασθένειες που θα επηρεάσουν την ποιότητα του κρασιού.


* Τοποθετήστε το βαρέλι σε δροσερό μέρος, με σταθερή θερμοκρασία, για να βράσει σωστά ο μούστος. Η καλύτερη θερμοκρασία είναι 16-20 C για το λευκό κρασί και 25-30 για το κόκκινο κρασί.
Κατά τη διάρκεια της ζύμωσης, ανακατεύετε το μούστο με ένα μακρύ ξύλο, διευκολύνοντας έτσι τη ζύμωση να γίνει ομοιόμορφα παντού.


* Ο χρόνος που περνά μέχρι να αρχίσει η ζύμωση του μούστου είναι συνήθως 20-30 ώρες. Αν δείτε ότι η ζύμωση καθυστερεί περισσότερο από 5 ημέρες, καταφύγετε στην προσθήκη ξηρών ζυμών που θα σας 

προμηθεύσει ο οινολόγος.

* Μόλις τελειώσει η ζύμωση, που διαρκεί συνήθως 40 ημέρες, μεταφέρετε το καθαρό πλέον κρασί σας σε μικρότερο βαρέλι, όπου θα παραμείνει για ωρίμανση.
Προτιμήστε μικρά βαρέλια, γιατί κάθε φορά που θα τραβάτε κρασί ο αέρας που θα παραμένει μέσα σε τούτο θα γίνεται καταστροφικός για το υπόλοιπο κρασί του βαρελιού.


* Το καλύτερο είναι να εμφιαλώσετε το κρασί σε καθαρές φιάλες, με καινούργιους φελλούς. Για να εντοπίσετε τη γευστική διαφορά ενός γεμάτου και ενός μισοάδειου βαρελιού, δεν έχετε παρά να δοκιμάσετε 

ταυτόχρονα και τα δύο κρασιά.

* Κατά την αγορά του μούστου, μην παραλείψετε κάτι σημαντικό. Ρωτήστε τον οινοπαραγωγό αν έχει ρίξει μέσα σε αυτόν αποστείρωση
(συστατικό απαραίτητο για την επιλογή των κατάλληλων ζυμομυκήτων, ώστε να αρχίσει η αλκοολική ζύμωση) .


* Σε περίπτωση που αγοράσετε τα σταφύλια, για να προχωρήσετε στο δικό σας κρασί, ελέγξτε την καλή ποιότητα των σταφυλιών, αποφύγετε τις σάπιες και σπασμένες ρόγες, τα τυχόν φύλλα και μην σας πιάσει 

η προκοπή της καθαριότητας (για τη σκόνη). Μην ξεπλύνετε με νερό τα σταφύλια, γιατί μαζί με τη σκόνη θα φύγουν και οι μύκητες που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια του σταφυλιού και βοηθούν στην αλκοολική ζύμωση.

Εξαντλώντας το θέμα των ημερών, «κρασί στο σπίτι», δίνω κάποιες ιδέες- συμβουλές για το βαρέλι.


* Το καλό κρασί γίνεται σε καλό βαρέλι ή στο καλό κρασί δεν χωράνε ξύλινες αντίκες! Γι' αυτό μην αποφασίσετε να φτιάξετε δικό σας κρασί, αν δεν αντικαταστήσετε πρώτα το παλιό σας βαρέλι με καινούργιο.


* Τα βαρέλια κατασκευάζονται από ξύλο δρυός, οξιάς και καστανιάς. Τα καλύτερα είναι τα δρύινα. Από τα δρύινα τα καλύτερα είναι τα γαλλικά. Όμως υπάρχουν τα σλοβένικα ή αμερικάνικα ή ρώσικα σε πιο οικονομική τιμή.
Στην επιλογή σας απορρίψετε το βαρέλι καστανιάς, ιδιαίτερα αν πρόκειται για λευκό κρασί, γιατί το ξύλο του μεταφέρει χρωστικές που «βάφουν» το κρασί.


* Ένα παλιό βαρέλι είναι σαν ένα κακό δοχείο αποθήκευσης. Το βαρέλι πρέπει να είναι σχετικά νέο, μέχρι 4 ετών, σε καλή κατάσταση, απόλυτα στεγανό, χωρίς ραγίσματα και σπασμένες δούγες.


* Βαρέλι μικρό μέχρι 230 κιλών με χοντρές και παχιές δούγες και με στιλπνή επιφάνεια ξύλου, είναι μερικές ενδείξεις ότι προέρχεται από καλό τεχνίτη βαρελοποιό.


* Για να μην αγοράσετε «γουρούνι στο σακί», όσο στιλπνό και όμορφο κι αν φαίνεται εξωτερικά, ελέγξτε το εσωτερικά μην τυχόν και έχει δυσάρεστες οσμές και αποφύγετε τα βαρέλια από ουίσκι, γιατί το άρωμά του 

θα διαβρώσει το κρασί σας.

* Πριν το χρησιμοποιήσετε μουσκέψτε το εσωτερικά για να στανιάρει, δηλαδή να σφίξει και κτυπήστε τα στεφάνια του να σφίξουν και να δέσουν καλά.


* Πλύνετε το μεταχειρισμένο βαρέλι με πολύ βραστό νερό και χρησιμοποιήστε κάποιο ειδικό απολυμαντικό που θα σας συστήσει ο οινολόγος σας. Αφού το πλύνετε, αφήστε το μερικές μέρες να στραγγίσει καλά, 

γιατί αν τυχόν παραμείνει νερό, θα μουχλιάσει το ξύλο και η μυρωδιά θα μεταφερθεί αργότερα στο κρασί.

* Μια επίσης καλή και οικονομική λύση είναι το πλαστικό βαρέλι, φυσικά κατασκευασμένο για τρόφιμα.


* Ο φελλός. Μαζί με το βαρέλι, μην ξεχάσετε να αγοράσετε και το φελλό που θα το σφραγίσετε στο τέλος της ζύμωσης, για να προστατευθεί αμέσως το κρασί από το μεγαλύτερο του εχθρό, το οξυγόνο.


* Η κάνουλα. Φροντίστε να τοποθετήσετε την κάνουλα πριν βάλετε μέσα το μούστο και προτιμήσετε την ανοξείδωτη από την πλαστική.

• Αφήστε τους συναισθηματισμούς στην άκρη, ξεχάστε τα οικογενειακά βαρέλια-κειμήλια και πάρτε την απόφαση να φτιάξετε το δικό σας καλό κρασί και αποφασίσετε να επενδύσετε και στο καλό βαρέλι, γιατί το καλό κρασί δεν γίνεται στις ξύλινες αντίκες.

• Άντε ! Και καλά κρασιά…